Terminologie Binnen jeugdzorg & scholen -
Containerbegrippen die gezinnen breken
Werk je in de jeugdzorg of op school, dan heb je ze geschreven.
Als ouder heb je ze gelezen. Niet omdat het klopt, maar omdat het standaard in rapportages of OPP's staat:
“Kind verkeert in een loyaliteitsconflict”
“Kind zorgen om sociaal-emotioneel welzijn”
“Kind zorgen om ontwikkelingsbedreiging”
“Ouder is emotioneel niet beschikbaar”
“Ouder is labiel.”
Dit zijn standaardzinnen in rapporten van school, Veilig Thuis, CJG & GGZ
Geen diagnose
Geen toetsing
Geen wettelijke status
Taal bedoeld om dossiers te verzwaren & processen te versnellen. Gebruikt door medewerkers van scholen & jeugdzorg zonder BIG-registratie, stagiaires, IB-ers, ongecontroleerd goedgekeurd door management & instanties, overgenomen door de Raad, gepresenteerd als feit aan de rechter
Deze containerbegrippen staan nergens in de Jeugdwet, onderwijsrecht of het wetboek. Het zijn suggestieve observaties, nooit formeel erkend als diagnose
Niet-BIG-geregistreerd? Dan mag je deze woorden al helemaal niet gebruiken. Toch gebeurt het dagelijks. Geen controle, geen consequentie
Voorbeeld:
Mijn dochter was cliënt bij de KJP GGZ Drenthe/Espria voor ADHD-medicatie. Ik werd gepusht naar oudergesprekken, al vóór de intake. Want: voor de GGZ meer DBC's!
Zonder cliënt te zijn, werd ik gelabeld als ‘depressief’, ‘emotioneel afwezig’, ‘symbiotisch’ & ‘parentificerend’
Niet door een expert, maar een stagiaire zonder supervisie; alles werd vastgelegd in opdracht van de GGZ. School schreef gretig mee in het leerlingendossier
In theorie is het onmogelijk om als ouder gelijktijdig een symbiotische relatie te hebben, parentificatie toe te passen én emotioneel afwezig te zijn. Toch worden deze termen samen gebruikt. Dossiers worden 'zo zwaar’ mogelijk gemaakt
Meer etiketten = meer trajecten = meer declaraties = meer geld voor de keten. Geen inzage, dus geen controle, dus geen tegenspraak
De Raad, vaak met niet-BIG-geregistreerde gedragsdeskundigen, neemt alles over & brengt het als feit bij de rechter. De rechter vertrouwt blind op rapportages. Meningen worden omgezet tot juridisch ‘feit’
Et voila: OTS en UHP volgen
Kinderen & ouders ondervinden de gevolgen. Levens worden omgegooid op basis van tekst zonder onderbouwing, geschreven door onbevoegden
Ouders let op & check: Medewerker niet geregistreerd in het BIG- of SKJ? Dan mag het niet
Voor iedereen in de keten: Labels zijn pas legitiem bij harde, objectieve onderbouwing. Stop met willekeurige stempels en dossiervulling
Cijfers en protocollen waar je werkgever op hamert zijn leuk, maar jij bent verantwoordelijk voor mensenlevens
Aan het eind van de dag moet je kunnen slapen met wat je hebt aangericht
De vraag is: Kan je dat ook?
Gebaseerd op openbare stukken, waaronder:
Kamerstuk 33684, nr. E;
Kwaliteitskader Jeugd;
Analyse containerbegrippen (o.a. Wopereis)