De HIS, van onschatbare waarde
Iedereen die zich ooit heeft vastgebeten in een jeugdzorgdossier kent het:
AVG-15 verzoeken worden gerekt, geblokkeerd of half ingevuld teruggestuurd.
Men beroept zich op ‘privacy’ of ‘intern overleg’; je kind is 16+ en moet zelf tekenen — allemaal grote onzin, natuurlijk.
Alsof de wet een kwestie van voorkeur is.
Maar er is één dossier waar jeugdzorg geen enkele invloed op heeft: het HIS van de huisarts.
Waarom is dat belangrijk?
Omdat het huisarts-HIS alles vastlegt wat de keten liever verborgen houdt:
– elke verwijzing, elke overlegnotitie, elke contactdatum — onbewerkt, niet geredigeerd, niet gemanipuleerd;
– gesprekken die in het jeugdzorgdossier zogenaamd formeel zijn, blijken in het HIS vaak niet meer dan een los telefoontje zonder status;
– signaleringen die men achteraf juridisch probeert recht te praten, zijn hier wél tijdgestempeld en objectief (brief) of subjectief (telefoongesprek) en als zodanig benoemd.
Wat het verschil maakt:
Met het HIS op tafel trek je de vloer onder het dossierbeleid van de ketenpartners vandaan.
Elke discrepantie tussen het jeugdzorgdossier en het HIS is bewijs van selectieve dossiervorming, vertraging of regelrechte manipulatie.
De huisarts is geen partij in het ketenspel — en dus is het HIS het enige dossier dat niet wordt “meegedacht” door beleidsmakers of declaranten.
Praktijkvoorbeeld:
Zodra je bij jeugdzorg geen volledig dossier krijgt, vraag je het HIS op.
Lees alles uit het HIS naast je eigen archief en maak een chronologische volgorde.
Leg je eigen afspraken ernaast, met de huisarts en met iedereen binnen jeugdzorg waar je mee te maken hebt.
Wat volgt, is een dossier waarmee je verder uit de voeten kunt.
Belangrijk: voor ieder gemist stuk, waarvan je door het HIS bewijs hebt, kun je opnieuw een handhavingsverzoek indienen bij de AP om de structurele schending van de wet aan te tonen.
Niet onbelangrijk: de AP kan boetes opleggen en publiek maken wie faalt.
Bij confrontatie volgt vrijwel altijd een ongemakkelijke stilte bij de ketenpartners — want ineens klopt hun tijdlijn niet meer, blijkt hun verhaal gebaseerd op informele contacten, of ontbreekt het officiële bewijs compleet.
Het HIS liegt niet.
Waar het jeugdzorgcircuit zich beroept op vage “systemen”, is het HIS keihard, feitelijk en onveranderbaar.
Je hoeft niet te onderhandelen over je rechten, je hoeft geen jurist te zijn.
Je vraagt je dossier op bij de huisarts — en je krijgt het.
Wettelijk verplicht, maar makkelijker verkrijgbaar.
Volledig. Zonder rookgordijn.
Wie de waarheid wil weten over het verloop van zijn dossier, kijkt niet uitsluitend naar de rapporten van ketenpartners.
Die haalt ook het HIS van de huisarts.
Daarmee ontneem je jeugdzorg de regie over het verhaal.
Dit is geen service. Dit is het enige onafhankelijke machtsmiddel dat je als ouder hebt in het dossiercircus van de jeugdzorg. En dit valt niet te ontkennen door jeugdzorg.
Wettelijke basis (samengevat):
– Artikel 15 AVG: Recht op volledige inzage in alle verwerkte persoonsgegevens, zonder vertraging of onterechte uitzonderingen.
– Artikel 5 en 12 AVG: Rechtmatigheid, transparantie en volledige informatievoorziening.
– Artikel 7:454 BW WGBO: Recht op inzage in het volledige medische dossier bij de huisarts.
– Artikel 3:2 en 3:3 Awb: Verplichting tot zorgvuldige besluitvorming en verbod op misbruik van bevoegdheid.
– Artikel 8 EVRM: Recht op eerbiediging van het privéleven en bescherming van persoonsgegevens.
– Bevoegdheid AP: Handhaving, boetes en openbaarmaking bij schending van privacywetgeving.